ale będzie WSK z klasą przyjadę na pierwsze odpalenie i będę bił brawo

Żebyście nie mówili że idzie mi gorzej od Pająka Też odebrałem elementy z piaskowania i malowania proszkowego. Teraz już zacznie się najlepszy etap prac czyli czysty montaż, ale o tym w kolejnych wpisach.

Jeszcze pochwalę się zakończeniem regeneracji tylnych amortyzatorów. Poza wymianą uszczelniaczy doszło jeszcze własnoręczne lakierowania oraz skręcenia wszystkiego do kupy z nowymi chromowanymi szklankami. Pewnie taniej i łatwiej byłoby zamówić nowe, ale jak wiecie chcę ten motocykl odtworzyć tak by wyglądał jak w 1974 r gdy opuszczał fabrykę w Świdniku, a niestety nowe amorki tylko na pierwszy rzut oka wyglądają jak te z lat '70.

Robota wre Podejrzewam, że z wycentrowaniem nie miałbyś problemu. Jest pelno filmow, gdzie nie mają specjalistycznych sprzetow a centruja. Efekt koncowy bedzie zajebisty

Wszystko oprócz zbiornika, bo ten poszedł do lakierowania tradycyjnego. Dlatego tradycyjnego że chciałem aby lakiernik wiedział jak dokładnie przebiegały szparunki aby mógł je później odtworzyć. Proszek to super sprawa ale tylko kiedy materiał nie ma dużych wżerów po korozji bo inaczej będzie kiepski efekt. Patrząc na malowanie Zephyra wydaje mi się też że tradycyjny lakier ma większy połysk, ale może to być złudzenie bo tam duże powierzchnie są malowane pistoletem a rama i pierdoły poszły do proszku.
Aha, nie wszystko jednak dałem do proszku. Amortyzatory tylne, osłonę łańcucha i obudowę filtra lakierowałem samemu

Masz rację z tym łączeniem zbiornika, zapomniałem o tym na śmierć. Szparunków nigdy nie malowałem, tzn. malowałem na błotniku Husarii, ale tam było na zasadzie naklejenia taśmy, polakierowania i odklejenia. W tym projekcie chcę zachować maksymalną oryginalność a więc w grę wchodzą tylko szparunki robione tradycyjnie pędzelkiem. Ojciec lakiernika który robi usługi lakiernicze dla naszej firmy zajmował się większość życia właśnie malowaniem szparunków (co prawda na Junakach ale sztuka podobna) i udało mi się załatwić u niego wykonanie tych pierdoł. Myślę że efekt powinien być super, a samemu na pewno tego nie osiągnę.

Nadszedł czas na najlepszą część remontu czyli składanie wszystkiego w całość. Rama, koła, zawieszenie lśniąc po kątach garażu aż proszą się by połączyć się w jedną całość, dlatego nie mogę dłużej opierać się tym prośbą
Najpierw na swoje miejsce wróciła tabliczka znamionowa. W drugiej kolejności zająłem się zawieszeniem przednim. Miałem z tym trochę problemów ale ogólnie poszło w miarę sprawnie. Nie skręcałem wszystkiego jeszcze na gotowo, licząc że po postawieniu na koła i tak trzeba będzie ustawić wszystko tak by motocykl jechał na wprost.

Kolejny etap to wahacz tylny i osłona łańcucha, oraz wzmocnienia ramy i podnóżki przednie. Na swoje miejsce trafiły też amortyzatory.

Następnie przyszła kolej na koła. Tylne z oporami ale udało się jakoś założyć, natomiast z przednim miałem nie lada zagrychę. Problem wynikał z tego że podczas dekompletacji maszyny przez tatę zaginięciu uległa przednia oś. Nie mogąc jej odnaleźć postanowiłem zamówić nową. Nie spodziewałem się jednak że powtórzy się problem z uszczelkami i obręczami, czyli wszystko co nie oryginalne pasować nie będzie. W tym przypadku końcówka ośki która jest ściskana przez lagę zawieszenia miała zbyt małą średnicę, a tym samym nie było możliwości dokręcenia jej. Nie zastanawiając się długu postanowiłem wykorzystać sprzęt który na szczęście posiadam. Spawarkę napawałem końcówkę osi, a następnie tokarką wytoczyłem żądaną średnice. Na koniec zabezpieczyłem to antykorozyjnie i zamontowałem w motocyklu. Mając koło na swoim miejscu wycentrowałem zawieszenie przednie i po zalaniu olejem skręciłem już porządnie. Aby WSKa nabrała pełnego kształtu wpakowałem też w ramę silnik, a następnie z otwartym browarem w ręku siedziałem tak chyba przez godzinę patrząc się na piękno tego kształtu

Dobra robota.

ooo panie - robota w rękach się pali pewnie jeszcze w starym roku chcesz ją przedmuchać (jakkolwiek by to nie zabrzmiało) pełen podziw